Dementie en culturele diversiteit: “De stoffer en blik”
Een van onze deelnemers aan de training ‘Sleutelpersoon, dementievriendelijk en voorlichter dementie voor de Turkse gemeenschap’ deelt een persoonlijk verhaal.
“De stoffer en de blik”
Mama, zo noemde ik haar. Mijn schoonmoeder – lief, eigenwijs, en steeds een beetje meer kwijt aan de dementie die haar hoofd stukje bij beetje leegroofde.
Wanneer ze bij mij sliep, veranderde mijn huis in een klein veiligheidsdoolhof. Alle deuren op slot, behalve die naar de wc. En altijd het licht aan in de gang, als een soort vuurtoren voor de nachtelijke reiziger. Want als ik dat vergat … dan kreeg de keuken spontaan een regenbui.
Die ene nacht sliep ik te diep. Te diep om te horen dat mama wakker werd. Te diep om te merken dat de voordeur – uitgerekend die – niet op slot zat. Ik werd wakker van het geluid van de klink. De kou van het besef kwam tegelijk met de tocht van de geopende deur. En daar stond ze. Buiten. In haar nachtjapon, met de stoffer en blik in haar handen alsof ze net betrapt was op een misdaad.
Toen ze mij zag, zette ze het op een lopen – nou ja, haar versie van rennen. En riep:
“Ik heb dit niet gestolen! Dit is van mij!”
Ik wist niet of ik moest lachen of huilen. Ik rende achter haar aan, bang dat ze zou vallen. En probeerde tussen mijn lachen door te roepen:
“Ja mama, het is van jou! Niemand pakt het af!”
Toen stopte ze. Keek me even aan met die lege, zoekende blik.
En voor een seconde … dacht ik dat ze me herkende.
“Goed,” zei ze zacht. En we gingen samen terug naar binnen.
De stoffer en blik stonden daarna wekenlang in de hoek van de kamer. Elke keer als ik ernaar keek, moest ik glimlachen – en slikken.
Dementie is raar. Het laat je huilen en lachen tegelijk.
Maar die nacht met mama, die vergeet ík nooit.
Sevgi Alkan
Dit verhaal is van een van onze deelnemers aan de training ‘Sleutelpersoon, dementievriendelijk en voorlichter dementie voor de Turkse gemeenschap’, in samenwerking met Afdeling Zaanstreek Waterland van Alzheimer Nederland.
Lees hier meer over het project ‘Dementie en culturele diversiteit’.
