Kwartaalupdate: Ruimte in de drukte

Ieder kwartaal geeft coördinator Carlijn van Aalst een kijkje achter de schermen van ons netwerk. Deze keer staat zij stil bij wat we samen hebben bereikt en waar we naartoe willen in 2026.

De feestdagen zijn voor mij altijd een moment om even stil te staan bij wat we samen hebben bereikt en waar we naartoe willen.
Om terug te kijken op wat er was, wat groeide en waar we samen naartoe bewegen. In een netwerk vol beweging en plannen is het verleidelijk om door te rennen. Maar soms is vertragen de beste keuze. Niet elke kans vraagt om een nieuw plan; soms vraagt ze om aandacht, nieuwsgierigheid en ruimte. 

Onze gezamenlijke missie – goed leven voor mensen met dementie en hun naasten – stelt mij steeds opnieuw de vraag: hoe sluiten we aan bij wat zij werkelijk nodig hebben? In onze regio gebeurt al veel moois: mensen voelen zich welkom, samenwerkingen lopen vanzelf, ontmoetingen brengen energie.

Tegelijk vraagt het om nieuwsgierigheid naar waar het niet lekker loopt. Waar mensen ervaren dat de druk te hoog is, waar regels en systemen hen in de weg zitten, of waar mensen en organisaties elkaar nog niet weten te vinden. Door dit bespreekbaar te maken ontstaat ruimte voor verbetering die echt verschil maakt. Ik geloof dat plannen pas zinvol zijn als je weet wat er al is: de kracht én de knelpunten. Zo sluiten we aan bij wat werkt en bouwen we in verbinding verder in 2026. 

Aansluiten bij wat er is
Ik werk nu bijna twee jaar in deze regio en leer nog steeds elke week nieuwe mensen kennen. Nieuwe perspectieven, nieuwe verhalen. Dat is precies zoals het hoort. Een netwerk is niet van één coördinator, maar van iedereen die samenwerkt vanuit een gedeelde bedoeling. Het wordt waardevol als mensen die dagelijks het verschil maken de ruimte krijgen om elkaar te ontmoeten, om vertrouwen op te bouwen en samen te dromen – met steeds voor ogen voor wie we dit doen.

Die ruimte geven is cruciaal, en tegelijk één van de grootste uitdagingen. Ik merk dat juist deze ontmoetingen mij energie geven en mij steeds opnieuw laten zien waarom dit werk zo belangrijk is. 

 

Wat raakte mij dit kwartaal?
Opvallend genoeg vinden alle hoogtepunten van dit kwartaal hun oorsprong in ontmoeting. Zoals de uitreiking van certificaten aan 14 vrouwen die in hun Turkse gemeenschap dementie bespreekbaar maken. De woorden van Hacer raakten me diep: “Je faalt niet als zoon of dochter als je het even niet meer aankan. Vraag om hulp.” Ook spraken we met zorgorganisaties Zorgcirkel, Evean en Zorggroep Zaanstreek over hoe dagbesteding en ontmoeting passend kan zijn voor mensen met een culturele achtergrond. Iemand zei het treffend: “Als je vertrouwen voelt, gaan deuren open.” 

Daarnaast maakten we samen kaders voor het Meerjarenplan 2026-2028, waarin ons netwerk als centrale verbinder voor dementiezorg in de regio staat. Alle netwerkpartners hebben hiervoor ideeën mee kunnen geven in onze brede netwerkontmoeting.

Als gespreksleider bij het Alzheimer Café in Volendam mocht ik de verhalen uit het leven en kennis van experts samenbrengen, inclusief traan en lach. Ik sloot ook aan bij een overleg van casemanagers over cursussen ‘Omgaan met dementie’. De vraag groeit, en we bespraken hoe we deze waardevolle ondersteuning samen duurzaam kunnen organiseren en uitbreiden. 

Tijdens een zorgmarkt konden bezoekers via de VR-beleving Into D’mentia ervaren hoe het is om te leven met dementie. De reacties waren veelzeggend: “We denken dat we het weten, maar beleven is echt anders.” De opgehaalde inzichten gebruiken we voor de doorontwikkeling en inzet van VR in een regionaal programma. 

Dit is maar een greep uit alles wat loopt. Het laat zien: vertrouwen opent deuren, en ruimte om elkaar te ontmoeten maakt het verschil. 

Vooruitkijken naar 2026
Er staan alweer mooie dingen op de agenda: project sociale bandering gaat door, snelle toegang tot dagbesteding, nieuwe cursus voor jonge mensen met dementie, werk- en leerconferentie over mantelzorg, Dementiemonitor, doorontwikkeling SlimoTheek en meer. 

Ik verheug me op de verdere samenwerking, stevig verankerd in de regio met oog en oor voor wat er is. Voor 2026 wens ik ons toe: ruimte om te vertragen, om te luisteren, om samen te bouwen. Juist in de drukte is ruimte onze grootste kracht. Laten we die ruimte samen blijven maken.

Carlijn van Aalst